- məhcub
- ə. 1) örtülü; 2) utanan, utanmış; utancaq
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
məhcub — sif. <ər.> klas. Utanmış, utanan, utancaq. <Günəş> məhcub və tutqun bir halda yatağına çəkildi. A. Ş.. Səhərlər üfüqlər məhcub qız yanaqları kimi qızarırdı. Ə. M.. Məhcub etmək – utandırmaq. <Qızın> yanaqları qüruba süslər verər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti